http://www.inarcadia.gr/tourism/fo/mainalo/index.htmΤο Μαίναλο είναι βουνό της Πελοποννήσου στον νομό Αρκαδίας με κορυφή στα 1980μ. Βρίσκεται στο κέντρο της Πελοποννήσου και καταλαμβάνει σχεδόν όλο τον βόρειο νομό Αρκαδίας. Περιβάλλεται, στα ανατολικά από τα όρη Ολίγυρτος, Τραχύ, Λύρκειο και Αρτεμίσιο, βόρεια από τα Αροάνια και τον Ερύμανθο, δυτικά από την Μίνθη και το Λύκαιο και νότια απο τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα.
Το Μαίναλον είναι ελατοσκέπαστο κυρίως στην βορειοδυτική του πλευρά, γυρώ απο τα χωριά Βυτίνα, Αλωνίσταινα και Χρυσοβίτσι. Στην ανατολική του πλευρά η βλάστηση είναι φτωχότερη ενώ στην νότια πλευρά του κυριαρχεί το πεύκο και το κυπαρίσσι.
Η περιοχή του Μαινάλου κατοικείται απο την Αρχαιότητα. Οι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής ήταν οι Άρκαδες. Εκτός απο τους άλλους Ολύμπιους θεούς λάτρευαν τον θεό Παν του οποίου η λατρεία εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Σημαντικές αρχαίες πόλεις της περιοχής ήταν ο Ορχομενός, η Μαντίνεια, η Τεγέα και η Υψούς (στην σημερινή Στεμνίτσα) ενώ την ελληνιστική περίοδο αναπτύχθηκε κυρίως η Μεγαλόπολη.Η περιοχή του Μαινάλου πρωτοστάτησε στην επανάσταση του 1821. Η περιοχή αυτή παρείχε στην επανάσταση πυρομαχικά από τους μπαρουτόμυλους της Δημητσάνας, ασφαλή ορμητήρια από τα δύσβατα ορεινά της περιοχής, και στρατό από τα επαναστατημένα χωριά. Σήμερα κοντά στην κορυφή Οστρακίνα λειτουργεί χιονοδρομικό κέντρο και καταφύγιο
Μαίναλο και Αρκαδία είναι δυο έννοιες άρρηκτα δεμένες από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Στο πέρασμα των αιώνων ουδέποτε η Αρκαδία εγκατέλειψε το Μαίναλο ή επέτρεψε σε κάποιον από τους γείτονές της να το διεκδικήσουν.
Σήμερα διαβαίνοντας το βουνό του Πάνα, δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει περισσότερο κάποια από τις ομορφιές του. Ολόκληρο το Μαίναλο είναι ένα ανοικτό βιβλίο, που περιλαμβάνει στις σελίδες του ιστορία και ομορφιά. Η ιστορία του, διδάσκει τους λαούς να είναι ελεύθεροι, ενώ η ομορφιά του δεν κουράζει, επειδή οι εναλλαγές του τοπίου συνεχώς ζωηρεύουν το ενδιαφέρον να το γνωρίσεις. Κάθε φορά που το επισκέπτεσαι νομίζεις πως είναι η πρώτη. Από τις κορυφές του μπορεί κανείς να διακρίνει σχεδόν όλους τους ορεινούς όγκους της Πελοποννήσου, όπως τον Ταΰγετο, τον Πάρνωνα, το Αρτεμίσιο, το Χελμό κ.ά.. Η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Δεν είναι τυχαία η διαμονή της θεάς Αρτέμιδος και του Πάνα στο Μαίναλο.
Κατευθυνόμενοι λοιπόν δυτικά, ξεκινώντας από την Τρίπολη, μετά το Παναρκαδικό νοσοκομείο, δυο κύριες διαδρομές δίνουν τη δυνατότητα να γνωρίσει κανείς τις ομορφιές του Μαινάλου. Η πρώτη διαδρομή μέσα από την Αλωνίσταινα και η δεύτερη από το Χρυσοβίτσι.
Ο δρόμος οδηγεί στο δήμο Φαλάνθου. Κατηφορίζοντας φτάνουμε στην όμορφη κοιλάδα της Δαβιάς, που τη διαρρέει ο μικρός ποταμός Ελισσών. Καλλιεργούνται κηπευτικά, καρυδιές και μηλιές. Συνεχίζοντας, το τοπίο αλλάζει. Η φύση έχει άλλη όψη. Τα βουνά σκεπάζονται από κάθε λογής δέντρα και θάμνους, κυρίως πεύκα, κέδρα και έλατα. Το επιβλητικό ελατοδάσος του Μαινάλου ξετυλίγεται εμπρός σου. Μερικά από τα όμορφα χωριά του είναι σκαρφαλωμένα στις πλαγιές του και το συντροφεύουν στο διάβα των αιώνων. Το όμορφο Ροϊνό, η Πιάνα με τ η χαρακτηριστική εκκλησία της πάνω στο βράχο στο κέντρο του χωριού, η Αλωνίσταινα κρυμμένη στην αγκαλιά του Μαινάλου.
Τα έλατα πυκνώνουν. Η δροσιά τους σε αγγίζει. Η ιστορία και η φύση αγκαλιά. Ο ελατοσκέπαστος ορεινός τόπος συναρπάζει το φυσιολάτρη, μαγεύει τον επισκέπτη, καλωσορίζει τον τουρίστα. Μετά την Αλωνίσταινα, το διάσελο. Αντιπροσωπευτική τοποθεσία, απ' τις ομορφότερες του Μαινάλου. Ο ορίζοντας διευρύνεται και νιώθεις υπέροχα αγναντεύοντας τη Βυτίνα, τα Μαγούλιανα και τ' άλλα χωριά της περιοχής.
Η άλλη διαδρομή περνά από το Χρυσοβίτσι με την ιστορική εκκλησιά της Παναγιάς, όπου προσκύνησε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Συνεχίζεται μέσα στο όμορφο ελατοδάσος, που δυστυχώς κάποιο ασυνείδητο χέρι (;) ή κάποιο φυσικό φαινόμενο (κεραυνός ;) απανθράκωσε μια μεγάλη έκτασή του. Ευτυχώς όμως η ευαισθησία των Αρκάδων υπερίσχυσε και έγινε αναδάσωση στον συγκεκριμένο τόπο. Ευχή μας είναι να αποκατασταθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται το φυσικό περιβάλλον στην περιοχή.
Τα έρημα χωριά Αρκουδόρεμα και Λιμποβίσι, το χωριό των Κολοκοτρωναίων, θυμίζουν στον επισκέπτη την ιστορία. Νιώθεις σεβασμό για τα μέρη ετούτα με το ένδοξο παρελθόν τους και ένα ρίγος διαπερνά το κορμί σου.
Η Ελάτη και το Πυργάκι, είναι δυο χωριά πνιγμένα στην ομορφιά του έλατου που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις φυσικές ομορφιές της Ελβετίας. Τα κρυστάλλινα νερά των πηγών που συναντά κανείς σ' αυτή τη διαδρομή, του δίνουν τη δυνατότητα να δροσιστεί και να ξεκουραστεί κάτω από τα βαθύσκιωτα έλατα.
Στις δυτικές παρυφές του Μαινάλου, μια από τις ομορφότερες κωμοπόλεις της Αρκαδίας, είναι η όμορφη Στεμνίτσα. Δεν καμαρώνει μόνο για το χθες αλλά και για το σήμερα. Σημαντικά αξιοθέατα έχει να παρουσιάσει η περιοχή μέχρι τη Δημητσάνα, κυρίως στο φαράγγι του Λούσιου.
Η Βόρεια διαδρομή οδηγεί στο χιονοδρομικό κέντρο της Οστρακίνας. Είναι ένα σύγχρονο χιονοδρομικό κέντρο που το χειμώνα συγκεντρώνει πλήθος κόσμου, άλλοι για να χαρούν το αγαπημένο τους σπορ, το σκι και άλλοι απλά για να απολαύσουν ένα ζεστό ρόφημα στο Σαλέ και να χαρούν τη φύση. Ο δρόμος που συνεχίζεται, περνώντας από μια πανέμορφη διαδρομή μέσα στα έλατα, οδηγεί στη Βυτίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου